Peter Langerak

Hoe is het om Peter Langerak te zijn?

Welke klussen had jij als Gouden Gast?

Ik heb advies & trainingen gedaan bij Frion, Verandermanager HR bij Erasmus Universiteit, Programmamanager bij Avans en Interimmanager bij de Studentenadministratie bij de Erasmus Universiteit en mijn laatste klus was Projectmanager LMS bij het Ijsselland ziekenhuis. 

Hoe was de overstap van onderwijs naar zorg? 

Als je eenmaal gespecialiseerd bent in een bepaalde sector zit je er behoorlijk vast. Een overstap of een uitstapje naar een andere sector zit er dan niet in. Je ervaring houdt je tegen. Je zou wel willen, maar een opdrachtgever kijkt naar je profiel en concludeert “hij heeft veel ervaring maar géén ervaring in ónze sector”. Je zou dan met allerlei argumenten kunnen komen om de vergelijking te maken tussen de opdracht en de parallelen met eerdere opdrachten. Maar de kans van slagen is nihil. De opdrachtgever concludeert ook na al je bewijsvoeringen: ‘geen ervaring in onze sector’. En die conclusie stond van het begin af aan al vast. Maar een uitstapje naar een andere sector bleek wel mogelijk. Het IJsselland ziekenhuis zocht een projectleider voor het vernieuwen van systemen. Het leermanagement systeem van hun eigen Leerhuis. Eigenlijk hun interne opleiding. En dan is mijn profiel wel passend. Ondanks dat ik geen enkele ervaring in ziekenhuizen heb. Na al die jaren in het hoger onderwijs kreeg ik via Gouden Gasten een kans voor een uitstapje: een gouden kans.

Gouden Gasten brengen het andere perspectief met doel het potentieel van de organisatie te vergroten. Wat halen organisaties in huis als ze jou vragen om te komen?

“De eerste vraag die ik stel als ik in een organisatie binnenstap is: ‘Wie neemt mijn rol over als ik weer weg ga?’ Als die persoon er nog niet is, wil ik die persoon eerst vinden. Ik vind het belangrijk dat anderen het gezicht worden van een verandering en niet ikzelf. Het is mijn rol om voor rust en duidelijkheid te zorgen en de lijnen uit te zetten. Wie doet wat? Als verandermanager ben ik ervoor verantwoordelijk dat een verandertraject op de lange termijn slaagt, ook als ik weg ben. Om die reden zijn de mensen in de organisatie nodig.”

Als verandermanager zie je veel verschillende organisaties van binnen. Waar verbaas jij je over?

“Ik zie helaas mensen die niet zichzelf zijn. Om eerlijk te zijn lijkt me dat doodvermoeiend. Een organisatie is er ook helemaal niet bij gebaat. Authentieke mensen zijn namelijk veel sterker. In persoonlijke gesprekken probeer ik onecht gedrag te benoemen. Vaak erkennen mensen het dan. Ik vind het een uitdaging om hen vervolgens te laten ervaren dat ze veel waardevoller zijn als ze de rol die ze spelen overboord gooien en lekker zichzelf gaan zijn.”

Een organisatie waar mensen zichzelf kunnen zijn. Wat vraagt dat van leiders waar jij mee werkt? En waarom vind jij dat belangrijk?

Dat ze ruimte geven aan anderen. Ik wil die ruimte zelf ook. Dus geen opdrachtgever die in mijn nek hijgt, maar ruimte en vertrouwen geeft. Dat doe ik zelf ook richting medewerkers, dat maakt werken makkelijker, leuker en leidt tot betere resultaten.

Peter, waar houd jij je mee bezig als je niet aan het werk bent?

“Ik ben geobsedeerd door typografie. Waarom worden er op de snelweg in Nederland twee soorten lettertypes gebruikt? Dat is een vraag die me bezig kan houden. Wist jij dat voor rechtdoor op verkeersborden twee soorten pijlen worden gebruikt? De ene pijl staat naar beneden, de andere pijl naar boven. Als de pijlen naar boven gericht zijn, zijn files zeven procent minder lang. Dan is het toch bijzonder dat de pijlen naar beneden nog steeds worden gebruikt? Gelukkig kan mijn oog voor ontwerpen ook goed inzetten in mijn werk. Modellen, routepaden en beleidsdocumenten ze zien er bij mij ook goed leesbaar uit. Ik hou altijd rekening met de huisstijl van de organisatie en met mijn creativiteit weet ik daar een duidelijke draai aan te geven.”

Hoe druk ben je met deze obsessie?

“Het is iets wat automatisch de hele dag doorgaat. Ik kijk met andere ogen naar winkelpuien, verkeersborden, documenten, naar eigenlijk alles. Overal waar letters en tekens worden gebruikt, let ik extra goed op. Sinds kort heb ik een grote plaat in mijn huis hangen waarop het verschil tussen de lettertypes Arial en Helvetica duidelijk is gemaakt.”

En, Helvetica of Arial?

“Helvetica, dat lijkt me duidelijk. Helvetica Neue om precies te zijn. Kijk zelf maar eens. Het is steviger, duidelijker en verfijnder. Arial heeft schuine lijntjes. Dat is niet fraai. De metro in New York heeft zwarte borden met daarop witte Helvetica letters. Dat vind ik echt fantastisch. Toen ik bij Hay Group werkte, was er een aparte afdeling voor vormgeving. Daar maakte ik nooit gebruik van. Ik deed het liever zelf. Ik zie het iedere keer weer als een uitdaging om een rapport dusdanig vorm te geven dat een boodschap helder overkomt.”